Wednesday, April 23, 2008

Tέλειο δεν είναι να έχεις μια πλαγιά όλη δικιά σου?





Μιλάμε για απίστευτες κατεβασιές....Πόρωση...Το θέμα βέβαια είναι πάντα πως χρειάζεται να χυθεί πολύς ιδρώτας...Φέτος με το camp αρχαρίων στο Καρπενήσι είχαμε αξιόλογες αφίξεις....χαίρομαι πάντα όταν βλέπω νέο αίμα στο σπορ....Συγχαρητήρια και στοδάσκαλό τους που τους ενέπνευσε και τους μύησε...

4 comments:

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ said...

Ζηλεύω ρε Χριστίνα....
Ανθρωπος δίχως χρόνο ..είμαι τελικά..
Να σαι καλά τα λέμε...

christina said...

κοίτα εγώ στερούμαι κοινωνικότητας και πολλών άλλων για να παίρνω τα βουνα....και οι επιπτώσεις στη ζωή μου είναι αρκετές..όμως αποζημειώνομαι με το παραπάνω...

thanasis said...

Ενα μέτρο θέλει και όλα γίνεται...βουνό, δουλειά, διασκέδαση, ζωή ταιριάζουν όλα αν υπάρχει ένα μέτρο...(χιόνι). Cristina bansko έχεις ανέβει;;;

christina said...

εννοείται! Το λατρεύω το Μπάνσκο...αλλά εκεί κάνω σκι εντός πίστας, μπας και βελτιώσω την κατάβαση μου για να μην παλεύω με τα λούκια στο ορειβατικό σκι....